Een nieuwe wereld

Een ongenode gast heeft aan de deur geklopt, waarbij de breekbaarheid van de beschaving angstvallig duidelijk wordt.

De hele wereld heeft er ondertussen mee te maken en de beelden die de huiskamer bereiken zijn verschrikkelijk.

 

Wat dertig jaar politieke strijd tegen globalisering, een mondiale crisis, het opkomend populisme en een torenhoge stapel publicaties over het milieu niet heeft weten te bereiken, lukt dit virus wel, piepend en krakend komt de wereld tot stilstand. 

 

Veel landen zijn geheel of gedeeltelijk in lock down, in de hoop daarmee het coronavirus enigszins in te dammen en te vertragen in zijn opmars. De wereld zal moeten resetten en alles gaat veranderen. Hierbij reist gelijk de vraag hoe ziet het leven eruit na deze crisis? We weten hoe het was voor corona, wat zal het zijn na corona? Gaan we noodgedwongen anders leven, en wat hebben we geleerd?

 

Misschien een leven met gepaste afstand, waar hygiëne de absolute boventoon zal voeren. In Japan zijn ze hier al langer mee bezig en is hygiëne een belangrijk onderdeel in de dagelijkse samenleving. Wordt hygiëne voor bedrijven de nieuwe concurrentiestrategie met als doel een schone en leefbare wereld. 

 

Krijgen we op de universiteiten een studie die is toegespitst op hygiëne? Zodat we van hygiëne een goed business model kunnen maken? En willen we onze kinderen naar scholen sturen waar de klassen gevuld zijn met minder kinderen en gezond eten in de lunch een pre is om de weerstand zo hoog mogelijk te houden. Wellicht gaan we naar een online onderwijssysteem zo als we nu al nood gedwongen doen. 

 

Gaan de artiesten massaal digitale concerten geven waar je op in kunt loggen en iedereen betaalt om het concert digitaal bij te wonen.

 

Wordt thuiswerken de nieuwe norm, waarbij de files tot het verleden horen en het stikstof probleem een goede duw in de rug krijgt.

 

Is het massatoerisme nog wenselijk waarbij een vliegticket goedkoper is dan een tank benzine. Gaan we misschien naar vliegtuigen met minder stoelen en meer afstand van elkaar, zodat we veiliger kunnen vliegen? Dat deze pandemie zo snel ging heeft absoluut te maken met ons reis gedrag en de snelheid daarvan. Ook ik als ervaren reiziger zal hier een nieuwe realiteit in moeten zoeken.

 

Is onze vrijheid zo als wij die nu kennen nog wel houdbaar. Dit groot bevochten goed lijkt onder druk te staan in een wereld die wordt ingehaald door deze pandemie. Daadkracht en duiding lijken hierbij noodzakelijk waarbij wij als burgers het “ja maar” meer achterwegen moeten laten. Is Azië ons voorland waar men zonder veel vragen in totale lock down ging. En het hoesten naar de politie ondenkbaar is.

 

Voor nu is het nog alle hands aan dek en maak ik een diepe buiging voor zij die dagelijks vechten tegen deze gevaarlijke vijand. In de weg des levens die wij volgen zullen we als samenleving nog vaak voor een tweesprong staan en hopelijk maken we de goede keuzes, hopelijk leren we van de fouten van het verleden, ik hoop.

 

Marcel Ruizendaal